Lieve Boran,
Voor je leven heb je niet zelf gekozen,
voor je dood evenmin.
Vijf maanden waren veel tekort…
Je had nog kunnen spelen met je vriendjes Ziva, Misty, Blue, Binky, Bisou, Skylar, Sharaï, Tinker en Cato.
Je had nog nog zoveel liefde te geven
en ons nog zoveel kunnen leren:
* Onvoorwaardelijke vriendschap
* Eerlijkheid
* Dankbaarheid voor de dagdagelijkse dingen
* Dat een hart niet hetzelfde is als een HART
* Dat er grenzen zijn tussen denken en doen
* Dat je kan leven zonder vooroordelen, haat
en wraak.
… Respect…
Als vriend werd je in huis opgenomen.
Door een beest werd je van ons afgenomen.
…Jij zou dit beest “mens” genoemd hebben…
Dat beest, dat enkel respect heeft voor materiële dingen en voor zichzelf, nam het recht in eigen handen.
…De dierenarts noemde het “VERGIFTIGING”…
Jij bent niet meer.
Het “beest” blijft leven.
Het omgekeerde scenario had onze wereld echter veel meer bijgebracht
Ooit zijn we allemaal weer samen ook Ira, Rex, Mops, Pommeke, Bopperientje,
Orco, Mabiche, Sabb
Boran |
4, Feb 2003 |
Laurette |