Lief, lief Rakkertje…
Je kwam bij ons toen je zo’n 9 maanden jong was, zo in november ’88. Wat was je altijd mooi, lief, trouw en gezond jaloers als er werd geknuffeld in jouw bijzijn. Wie had toen kunnen denken dat we maarliefst een dikke 14 jaar van je mochten genieten? Het waren 14 mooie jaren, waarin je weinig alleen bent geweest; altijd was er wel iemand thuis,
of iemand die op je wilde passen.
De laatste 2 jaren, sinds de verhuizing, werd je zichtbaar ouder, in een behoorlijk rap tempo ook. Toch heb je gelukkig nog een dik jaar van je nieuwe vriendje Toby mogen genieten, dat was wel fijn hè?! Samen met hem ben je nog een weekendje op “vakantie” geweest in het pension; hoewel dat goed is gegaan, heeft dat je misschien toch wel de das omgedaan… Je ogen waren leeg, ze straalden niet meer, en uit je hele houding konden we opmaken dat je het wel goed vond zo…
Ik ben blij dat ik donderdag nog even afscheid van je heb genomen, samen met Toby. Niet vergeten om daarboven de groetjes te doen aan onze Bas, hè?!?!?! We missen hem ook nog steeds, natuurlijk, maar we troosten ons nu met de gedachte dat hij een fijne vriend krijgt om mee te spelen, te luieren en te dromen…
te dromen over ons, de mensen die zoveel van jullie hebben gehouden, en nog steeds van jullie houden!!!!!
Lief, lief Rakkertje; doe het rustig aan enneh…
denk nog eens aan ons!
Dikke knuffel,
| Rakker |
| 30, May 2003 |
| Pap, Mam, Steef & Frank |